யாருமற்ற வீட்டில்மலர்ந்திருக்கிறது ரத்தம் ஒழுகும் பாவனையில் செம்பருத்தி ஒன்று

அத்துமீறி உள் நுழைந்து அனைத்தையும் கலைத்துவிட்டுப் போகிறது வெயில்
முணுமுணுக்கின்றன புறவாசலில் தொங்கும் மணிகள்
யாரையோ எதிர்பார்த்து கண்ணாடியில் முட்டி செல்கிறது அந்த குருவி
சோகத்தின் படிமமாகித் துவண்டு தொங்குகின்றன திரைச்சீலைகள்
யாரேனும் ஒருவர் தன்னை மரிக்கச் செய்வார்கள் என்று காத்திருக்கிறது தனிமை
அனைத்தையும் அறிந்து சிறு அதிர்வில் நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது காலம்.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

கோபல்ல கிராமம் - ரசனையுரை

Image
திரு கி.ராஜநாராயணன் அவர்கள் எழுதிய கோபல்ல கிராமம் என்ற நாவலைச் சமீபத்தில் படித்தேன். அது பற்றிய என் பார்வை. கோவில்பட்டிக்கு அருகே கோபல்ல என்ற கிராமத்தில் நடக்கும் இக்கதை பாளையப்பட்டுகள் தங்கள் அரசை இழந்து வெள்ளையர்கள் (கும்பினி) ஆட்சி அதிகாரம் செலுத்த ஆரம்பிக்கும் முன் நடப்பதாக எழுதப்பட்டுள்ளது. ஒரு காலத்தில் செல்வச் செழிப்பாக வாழ்ந்த கோட்டையார் குடும்பம், ஊரில் தன் குடும்பத்துக்கே உரிய மரியாதையையும், கௌரவத்தையும் மட்டும் வைத்துக் கொண்டு மற்ற அனைத்தையும் இழந்து இருந்தது அப்போது. ஊரில் நடக்கும் அனைத்துப் பஞ்சாயத்துகளும் கோட்டையார் குடும்பத் தலைமையில் தான் நடக்கிறது. அக்குடும்பத்தில் மொத்தம் அண்ணன் தம்பிகள் ஏழு பேர். குடும்பம் சார்ந்து இருக்கும் வேலைகளை ஒவ்வொருவரும் ஓர் இலாகாவைப் பார்த்துக்கொள்கிறார்கள். இவர்களைத் தவிர அக்கையா என்பவரும் அக்குடும்பத்திலேயே சிறு வயதிலிருந்து அங்கேயே அவர்களுடன் வாழ்கிறார். அதோடு ஊர்குடும்பன் என்ற மற்றொருவர் எடுபிடியாக அங்கே இருக்கிறார். இவர்களுடன் நூத்தி முப்பத்தேழு வயதில் பூட்டி மங்கத்தாயாரு அம்மாளும் படுத்த படுக்கையாக இருக்கிறார். இக்கதை அவ்வூரின் ஊருணியி
Read more

உணரும் தருணம்

Image
என் அம்மா வழி தாத்தா அவரின் இளம் வயதில் மிகுந்த கூச்ச சுபாவத்துடனும், பயத்துடன் இருந்தார் என்றும், பாட்டியைத் திருமணம் செய்த பின் அவர் வேறு ஒரு ஆளாக மாறி பலபேருக்குப் பிடித்துப்போன ஒருவராகி வாழ்க்கையில் பெரும் வெற்றி பெற்று செல்வந்தர் ஆனதைக் கதையாக என் மற்றொரு பாட்டி என் சிறுவயதில் சொல்லுவார். அதற்குக் காரணம் அவரை மணந்துகொண்ட பாட்டிதான் என்றும், "அவ கையில மந்திரம்ல வச்சிருந்தா" என்று சொல்லும்போது நான் உண்மையிலேயே என் பாட்டியை ஒரு மந்திரவாதியாகவே நினைத்து  அவளின் கை நீண்டு தாத்தாவின் கையை எப்போதும் பிடித்துக்கொண்டிருப்பது போலவே என் சிறுவயதில் கற்பனை செய்து வைத்திருந்தேன்.  பின்பு என் இளம்வயதில் அந்த கற்பனையை மீள் செய்யும் போது, அன்று பாட்டியை "மந்திரவாதி" என்று சொன்னது ஒரு வார்த்தை பதம் என்றும் அவள் "கையில்" என்ன இருக்கப்போகிறது என்று உணர்ந்து சிரித்திருக்கிறேன். மே மாதம் 17 ம் தேதி, டெக்ஸாஸ் மாகாணம் டல்லாஸில் திரு.ஜெயமோகன் அவர்களை முதன் முதலில் பார்த்து கை குலுக்கும் போது அந்த "மந்திரவாதி" தன்மையைச் சட்டென உணர்ந்தேன். தொடர் வாசிப்புகள் வழியே மட்ட
Read more
Image
  திரு.எஸ். ராமகிருஷ்ணனின் பயணக்கட்டுரைகள் எனக்கு பிடித்தமான ஒன்று. அது ஏற்படுத்திய தாக்கத்தில் நானும் எழுத முயன்று, அது எவ்வளவு சவாலான ஒன்று என்பதை உணர்ந்து பாதியிலேயே நிறுத்திவிட்டேன். மிக முக்கியமான தடையாக எனக்கு இருந்தது, பயணத்துக்குப் பின்பு, மன நிலையை முன்பிருந்த உணர்வு புள்ளிக்கு நகர்த்தி அதே வியப்பை, பேரானந்தத்தை, கொந்தளிப்பை மீட்டெடுப்பது. மனம் அந்த தருணத்தில் அனைத்தையும் அடைந்து வேறு நிலைக்கு மாறிவிட்டதுபோல ஒரு உணர்வு வந்து வெறுமையை அடைந்திருக்கும். இரவில் ஒரு பெருங்கனவில் திளைத்திருந்த மனம் காலை எழுந்தபின்பு அத்தனையும் மறந்துவிடும் தருணம் போல.   சிறுகதைக்கான ஒரு கரு/உணர்வு வந்தவுடன் பெரும்பாலும் அதனை மனதில் நிகழ்த்திப்பார்க்காமல் எழுதும்போது என்ன வருகிறதோ அதனை எழுத வேண்டும் என்று திரு.ஜெ ஒரு முறை சொல்லியிருந்தார். அது அவ்வளவு எளிதானதல்ல. அதற்கு ஒரு மனப்பயிற்சி தேவைப்படுகிறது.  நண்பர் பாலாஜியின் கரூர் டைரிஸ் கட்டுரைகள் படித்தேன். முதல் நான்கு பகுதிகள் நிறையக் குறிப்புகளுடன் நகர்ந்துகொண்டிருந்தன. தனியாக நீண்ட விமானப் பயணம் என்பது எப்போதாவது எனக்கு நிகழ்வது. ஒரு மச்சம் போல என்
Read more